Euser Heimetdorf
Reis umenand so wyt de witt, e schön'ri Heimet findsch sicher nit;
's git viel schöni örtli, das isch gwiß, doch Rieche isch eifach e Paradies, Ybettet im lieblige Wiesetal entgoht em ke einzige Sunneschtrahl.
Me vergunnt eus die Heimet nit ummesuscht, die ganzi Schwyz vergoht schier vor Gluscht, wenn's im Mai heißt: «D'Zyt isch nimm' wyt, wo's z'Rie che die er seht e Chirsi git.»
Und isch denn da Chirsisäge verby, schtelle sich neui Naturgobe i.
Bis in Herbscht isch z'Rieche ei Arntifescht, und bi eus wagst numme s'Fynscht und s'Bescht!
Wär öbbe no glaubt mer tiege blagiere, soll eusi Chirsi und dr Schlipf er probiere.
's git nüt dra z'rüttle, 's brucht ke Bewys, euser Rieche isch eifach e chlei Paradies.
Drum si mer o schtolz uff eusi Gmei, zelle gärn uf, was mer all's hei: Schöni Ville, Gärte, Wäg, d'Alage si ganz prächtig zwäg.
Mer hei o, wie me immer seit, die schönschti Chille wyt und breit. Mer hei o, das isch gwis ke Witz, dr zweutschönscht Schportplatz vo dr Schwyz. E prächtig Schwümm- und Sunnebad; in däm Fall isch numme öbbis schad: Wenn's heiß isch, findsch, wie im Eglisee, vor Fleischsalat ke Wasser meh. — E Ysweier hei mer, me darf en seh, altbekannt als «Seckingersee». Wyter hei mer, 's isch o ke Schtrof, e noble Riechemer Landgaschthof; derzue, das tuet eus gar nit reize, no drizäh anderi schöni Beitze.
Euser Heimetdorf
Hei o e altbekannte Schpittel!
über tuusig---Ywohner mit Doktertittel!
D'Diräkter und Prokurischte, was heit er welle, die cha me jo schier gar nümme zelle.
Und wyter hei mer, 's isch schwer z'beduure, E Hüffe Profässer, numme e Paar Buure.
O Schuelhüser hei mer, 's isch e Schtolz;
bsunders das im Niederholz!
Und Gmeinröt, jä, 'sinn alles «Kanone», die chenne dr «Schport», löhn sich nit flohne.
Drum heige mer o, 's isch nümme neu, in dr Gmeinikasse Gäld wie Heu.
Die «Siebe Weisen sotte zwar nit prahle: D'Schtürzahler si schuld, wo so treu zahle. O dr Gmeinipresis schtellt dr Maa; so Gmeinivätter mues me ha: Ar het, das goht bi ihm guet yne, zu de Auti no e Flugmaschine, derzue, — s'dankt Mänge: «Nundefahne» — Zwanzigtuusig treui Untertane. Ich glaub, do cha me scho blagiere: «E Freud isch's, so e Gmei z'regiere.» Mir schtimme in das Loblied y : « Jo, 's isch e Freud vo Rieche z'si.»
